مهندسی دریا
پریسا کوچک؛ سید محمود کاشفی پور؛ مهدی قمشی؛ احمد فتحی
چکیده
یکی از راههای کنترل فرسایش قوس خارجی استفاده از سازهی آبشکن میباشد. در سالهای اخیر آبشکنهای سنتی از نظر بهره-وری، قیمت و مناسب بودن برای محیط زیست مورد انتقاد قرار گرفتهاند. بدین ترتیب اتخاذ روشهایی که مقرون به صرفه بوده و سازگار با محیط زیست باشند مورد اهمیت قرار گرفته است. آبشکن بانداللایک ترکیبی از آبشکن نفوذپذیر و ...
بیشتر
یکی از راههای کنترل فرسایش قوس خارجی استفاده از سازهی آبشکن میباشد. در سالهای اخیر آبشکنهای سنتی از نظر بهره-وری، قیمت و مناسب بودن برای محیط زیست مورد انتقاد قرار گرفتهاند. بدین ترتیب اتخاذ روشهایی که مقرون به صرفه بوده و سازگار با محیط زیست باشند مورد اهمیت قرار گرفته است. آبشکن بانداللایک ترکیبی از آبشکن نفوذپذیر و نفوذناپذیر است که در شبه قاره هند به منظور کنترل فرسایش و بهبود عمق جریان برای کشتیرانی در رودخانههای آبرفتی احداث میگردد. این سازه از ساقههای درخت بامبو ساخته شده است، بدینترتیب مقرون به صرفه بوده و با محیط زیست سازگار میباشد. در این مطالعه اثر درصد نفوذپذیری آبشکن بانداللایک بر حداکثر عمق آبشستگی اطراف آبشکن در فلومی با قوس ملایم 90 درجه و در شرایط مستغرق بررسی شده است. بدین منظور سری آبشکنهای نفوذ ناپذیر (نفوذپذیری 0%) و بانداللایک با سه درصد نفوذپذیری (33، 50 و 64) درصد درون فلوم جایگذاری شده و تحت شرایط هیدرولیکی متفاوت (اعداد فرود 21/0، 23/0، 26/0، 29/0) مورد آزمایش قرار گرفتهاند. نتایج نشان داد که حداکثر عمق آبشستگی اطراف سازهی بانداللایک به میزان قابل ملاحظه-ای کمتر از آبشکن نفوذناپذیر میباشد. همچنین با افزایش درصد نفوذپذیری آبشکن بانداللایک حداکثر عمق آبشستگی اطراف آن کاهش مییابد.